Het aantal gewone zeehonden (Phoca vitulina) in de internationale Waddenzee stabiliseert. Dat blijkt uit de resultaten van de jaarlijkse telling, die sinds 1975 wordt uitgevoerd. In alle delen van de Waddenzee zijn minder zeehondenpups geboren. Hieruit leiden de onderzoekers af dat voor deze zeehondenpopulatie de grenzen van de draagkracht van de Waddenzee in zicht zijn. Het aantal grijze zeehonden (Halichoerus gripus) neemt nog wel toe. De toevloed van dieren uit de Engelse populatie speelt hierbij waarschijnlijk een rol.

Sinds 1975 telt men tijdens de ruiperiode in augustus vanuit de lucht het aantal zeehonden in de internationale Waddenzee. In de periode dat de zeehonden verharen, rusten ze langere tijd op zandbanken en zijn ze uit de lucht goed zichtbaar. Om tot vergelijkbare resultaten te komen worden de tellingen in de drie waddenlanden zo veel mogelijk op elkaar afgestemd. Zo worden alle tellingen uitgevoerd op dagen dat laagwater midden op de dag valt. Vanaf 1975 laat het aantal getelde gewone zeehonden in de internationale Waddenzee een gestage groei zien. Van minder dan 5000 exemplaren bij het begin van de tellingen tot meer dan 25.000 in de laatste vier jaar.

Het aantal in 2016 getelde gewone zeehonden liet ten opzichte van het voorafgaande jaar een daling zien in Denemarken (-25%) en Sleeswijk-Holstein (-21%). In Nederland telde men 8160 dieren, een toename met 6%. Door slechte weersomstandigheden was het niet mogelijk om de telling in de Waddenzee van Nedersaksen en Hamburg uit te voeren. Op grond van tellingen eerder in het jaar schat men het aantal in deze gebieden op een kleine 7500 dieren, een aantal vergelijkbaar met voorgaande jaren. Het aantal grijze zeehonden wordt pas sinds 2008 bijgehouden. Deze soort verscheen medio jaren tachtig voor het eerst in de Waddenzee. In 2016 is voor het eerst een gebiedsdekkende telling in de internationale Waddenzee uitgevoerd. Tijdens de ruiperiode in juni telde men in totaal 4.936 grijze zeehonden.

Van de grijze zeehond telde men in de Nederlandse Waddenzee 657 pups, 154 in Nedersaksen Hamburg, 3 in Sleeswijk-Holstein, geen enkele in Denemarken en 229 op Helgoland. Het totaal aantal getelde pups, 1113, betekende een toename met 34% ten opzichte van het vorig jaar. Een dergelijke toename is hoger dan men bij een stabiele populatie mag verwachten. Een verklaring kan zijn dat vanuit de Engelse populatie nieuwe vrouwtjes hun toevlucht zochten in het waddengebied.