Presentatie ‘De vergeten slenk’ in Pingjum

Van de ooit zo machtige zeeslenk – de open verbinding tussen hanzestad Bolsward en de Friese zee – resteert nog een kronkelend slootje. Van de drie grote slenken – Middelzee, Lauwers (nu Lauwersmeer) en Marneslenk zou je de Marneslenk ‘de vergeten slenk’ kunnen noemen. Alleen aan het dijkje van de oeroude Pingjumer Gulden Halsbân en de subtiele hoogteverschillen in het landschap kan je hem nog enigszins herkennen.

In dit landschap van de Marneslenk zullen in de nabije toekomst grote veranderingen gaan plaatsvinden. Door klimaatverandering zal het peil van de Waddenzee geleidelijk stijgen en de seedyk zal daarop moeten reageren. Maar hoe? Een direct gevolg van de zeespiegelstijging is de verzilting van het binnendijks gebied aan de voet van de Waddendijk. Dit heeft grote consequenties voor de landbouw en de omgang met zoet water. Daarnaast heeft door de status van Unesco Werelderfgoed de Waddenzee op mondiale schaal een uitzonderlijke betekenis op het gebied van natuur. Vanuit het oogpunt van recreatie en toerisme zou je dit graag willen laten zien en beleefbaar maken.

Hoe kunnen we het landschap van de Marneslenk weerbaarder, aantrekkelijker en toegankelijker maken richting de toekomst? Kunnen we die veranderingen ook vanuit het gebied zelf – samen met bewoners en boeren – vormgeven en begeleiden?  Onderzoekers van Wetterskip Fryslân, De Jonge Waddenacademie, Rijksuniversiteit Groningen en Wageningen Universiteit zullen onder leiding van initiatiefnemers Peter de Ruyter (Bureau Peter de Ruyter landschapsarchitectuur, Haarlem), Theo Spek (Hoogleraar Landschapsgeschiedenis, Kenniscentrum landschap RUG Groningen) en Bob Driessen/ Gerda Holzhaus (Nieuw Atlantis, Pingjum) deze uitdaging aangaan.

Opgave voor bijwonen van de eindpresentatie met muzikale afsluiting op donderdag 31 augustus graag via info@nieuwatlantis.com.

Bekijk ook de reader Living lab Marneslenk 2.0 (pdf1,9 Mb)