De komende decennia zal door klimaatverandering niet alleen de zeespiegel stijgen; ook de circulatiepatronen in de atmosfeer worden beïnvloed. Naar verwachting zal de wind gemiddeld genomen in kracht toenemen. Wanneer wind en getij gezamenlijk het water een bepaalde richting opstuwen, kunnen in de toekomst risico's voor de kustveiligheid ontstaan.

De waddenkust komt door klimaatverandering meer onder druk te staan. Hoewel de voorspellingen met de nodige onzekerheden zijn omgeven, zullen er naar verwachting lokaal vaker extreem hoge waterstanden optreden. Dit stelt nieuwe eisen aan de kustveiligheid en het vraagt om een nieuwe visie op de inrichting van de kustregio.

Met behulp van computermodellen probeert men de veranderingen in de waterstanden te voorspellen. Door sterke regionale verschillen in winddynamiek en kustmorfologie hebben deze modellen nog steeds een beperkte nauwkeurigheid. Alle modellen geven echter aan dat in de komende decennia op diverse plaatsen langs de Europese kusten van de Noordzee vaker extreem hoog water zal optreden. Dit is in het bijzonder het geval in Denemarken en de Duitse bocht. Ook de Nederlandse waddenkust zal vaker geconfronteerd worden met zeer hoge waterstanden, al zullen daar de gevolgen van klimaatverandering minder uitgesproken zijn dan in Duitsland.
Modellen voorspellen dat Noord-Nederland tegen het eind van de eeuw circa tweemaal per jaar te maken zal krijgen met sterke opstuwing (zogenaamde verhoogde "wateropzet"). Onder invloed van de wind kan de zee wel met circa twee tot drie meter extra opkomen; het water staat dan letterlijk tot aan de rand van de dijk. Een toename in het aantal stormen, samen met de zeespiegelstijging, betekent een serieuze bedreiging voor de kustveiligheid. In de zuidelijke Noordzee zal overigens vooral de wind uit zuidwestelijke richting aantrekken, wat dankzij de noord-zuid oriëntatie van de kust geen gevaar oplevert voor Zeeland en Holland.

Ons Nederland kent een lange geschiedenis van kustverdediging. De watersnoodramp in 1953 heeft geleid tot het Deltaplan, dat afgelopen augustus, met het voltooien van een waterkering in Harlingen, tot een afronding is gekomen. Inmiddels is er een nieuw programma opgestart ten behoeve van de kustveiligheid, het zogenaamde Deltaprogramma. Waar het Deltaplan zich focuste op versterking van de dijken, zal het Deltaprogramma een meer integrale benadering volgen. Naast verzwaring van zeedijken zijn het verbreden van de dijkzone en het zoeken naar ruimte in de kustzone belangrijke alternatieven.